در عـشـق، بـنـای نـیک‌نـامـی دارند            جـسم‌اند که یک جـان گـرامی دارند

در لحـظۀ گـودال، یکی باز دویـد            ...این جـان‌به‌کـفـان مگـر تمامی دارند

************
فهمید که لحظه، لحظه‌ای جان‌کاه است            در معرکه دید فرصتـش کوتاه است

گودال که خـتم ماجـرا نیست، بـبـین            این تـازه شـروع رزم عـبـدالله است

************
ای دل، بنگـر چگـونه شد فرجـامش            دنــیـا نـتـوانـسـت کـنــد نــاکــامــش

در مـعـرکـه دسـت او قـلـم شـد، امّا            نـگـذاشـت کـه از قـلـم بیـفـتـد نامش

************

شـب آمـد و بـاب ابـتــلا را بـسـتـنـد            طـومـار شـگـفـت کـربـلا را بسـتـند

در آخــر سـطـر، نـام عــبـد الله و...            پــرونــدۀ نــام شـــهــدا را بــسـتـنــد